Η αναγνώστριά μας Μαρία Παπάλα μας έστειλε ένα συγκλονιστικό ποίημα και μας γράφει γι αυτό:
“Κύριε Σινάνη θα ήθελα να σας παρακαλέσω αν δεν έχετε αντίρρηση να δημοσιεύσετε στη σελίδα σας (τη σελίδα που αντιπροσωπεύει το νησί μας και την αγαπάνε όλοι μας), ένα ποίημα που έχω γράψει και αφορά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Συρία.
Με τη δημοσίευση που σας ζητάω να κάνετε σκοπός μου δεν είναι η αυτοπροβολή, αλλά η ευαισθητοποίηση όσων περισσοτέρων ανθρώπων για την ειρήνευση της περιοχής.
Μπορείτε να το δημοσιεύσετε ανυπόγραφο, χωρίς το όνομά μου.
Θα σας το στείλω για να το διαβάσετε και να αποφασίσετε αν θέλετε να δημοσιευθεί στη σελίδα.
Με συγχωρείτε που σας ενόχλησα και ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μου διαθέσατε.
Καλή συνέχεια!”
Μάνα εγώ
Σε σας αφέντες των λαών με οδυρμό σπαράζω
“Μακάριοι οι ειρηνοποιοί” σε όλους σας φωνάζω.
Γενοκτονία δεύτερη γίνεται στη
φυλή μου,
Χριστέ μου !!!! καταλάγιασε το θρήνο στην ψυχή μου.
Βιγλάτορες του πόνου μου, με δάκρυ πετρωμένο,
λαοί που γίνατε σκιές, το χέρι σας
προσμένω,
κορφοχτυπιέμαι και θρηνώ, δακρυρροούσα
μάνα
νερό ειρήνης σας ζητώ, στα χώματά μου
νάμα.
Τις κόρες μου τις προίκισα αντάρα του
πολέμου,
τις μάνες μου ξαπόσταμα στη δίνη του
ανέμου,
τα νιόβγαλτά μου φόρτωσα μπαρούτι
ματωμένο
και στα παιδιά μου φίλεψα τον τρόμο
μελωμένο .
Παιδιά που τα ανάστησα σ’ αυλές
ηλιοδαρμένες
κινήσουν προσφυγόπουλα αυγές
πικρογραμμένες.
Στον ήλιο σας μοίρα ζητούν, του αγέρα σας ανάσα
να μπολιαστούν, να ριζωθούν να μην χαθούν στη στράτα.
Βλέπω τα χώματα μαβιά κι αιματοδακρυσμένα
θρηνολογούν τα σώματα που κείτονται
ριγμένα,
βλέπω και στ’ αφροκύματα κλίνες λευκοντυμένες
να ξαποσταίνουν οι ψυχές οι
αδικοχαμένες.
Τα χώματα που έθαψαν αίμα
αδικημένο
δικέφαλο θα το γεννούν, με δάφνες
τιμημένο.
Στα σπλάχνα μου Θα αιμορραγεί πάντα
“πηγή ειρήνης”
να ξεδιψούνε οι καιροί στο κοίμισμα της μνήμης.
Παπάλα Μαρία
