Ο Κύριος μας αναστήθηκε την Κυριακή 16 Απριλίου…
Ήθελε όμως εκεί ψηλά στα ουράνια όπου πήγε, να έχει δίπλα του έναν πιστό άγγελο…
Και έκρινε ότι ο Παναγιώτης Κυμούρης ήταν αυτός που άξιζε να τον έχει στο πλάι του…
Και τον πήρε μαζί του στην αιωνιότητα…
Όσα λόγια κι αν γράψουμε για τον φίλο μας τον Παναγιώτη θα είναι ελάχιστα για το τεράστιο κενό που μας άφησε…
Ο Παναγιώτης ήταν ο ορισμός του αισιόδοξου ανθρώπου…
Πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό του και μια καρδιά γεμάτη αγάπη…
Για όλους μας ήταν ένα χρυσό παιδί…
Ο χαμός του μας έχει συγκλονίσει όσο κανείς άλλος…
Μας είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν θα ξαναδούμε τον Παναγιώτη μας στα στέκια του…
Εκεί που έπινε τα καφεδάκια του και ανοιχτοχέρης όπως ήταν δεν άφηνε ποτέ να πληρώσει κάποιος άλλος…
Είχαμε γράψει για τον Γολγοθά που ανέβαινε ο φίλος μας ο Παναγιώτης μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα…
Και κατεβάσαμε το άρθρο μας αυτό, σεβόμενοι απόλυτα την επιθυμία των οικείων του Παναγιώτη αφού οι δύο χαροκαμένοι γονείς του μέχρι και σήμερα το πρωί, δεν γνώριζαν τίποτα για την κατάσταση του παιδιού τους…
Έχασαν το παλικάρι τους, που ήταν ο μεγάλος προστάτης τους…
Πρόσεχε τους γονείς του σαν τα μάτια του…
Το χτύπημα της μοίρας είναι βαρύ…
Οι συνάδελφοί του στο Λιμενικό της Μυτιλήνης είναι σοκαρισμένοι…
Δεν μπορούν να το χωνέψουν με τίποτα…
Και μέσα από όλο αυτό τον αβάσταχτο πόνο των γονιών του Παναγιώτη, αναβλύζει το μεγαλείο της ψυχής τους που λένε…
“Θέλουμε αντί για στεφάνι στο παιδί μας, να δώσει όποιος μπορεί και όσα χρήματα θέλει για να ενισχυθεί το Καρδιολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και να γίνει ένα σύγχρονο Αιμοδυναμικό Κέντρο Ίσως να σώζονται έτσι οι ζωές των συνανθρώπων μας…”
Αύριο στις 17:00 το απόγευμα στην εκκλησία του Μεσαγρού, φίλοι και συγγενείς θα αποχαιρετίσουν τον αλησμόνητο φίλο μας στο τελευταίο του ταξίδι με όλες τις στρατιωτικές τιμές…
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΣ !!!
