Από το 2010 στη ευρύτερη περιοχή της Μεσοποταμίας «στήθηκε» ένα γιγάντιο «παιχνίδι», μια παγκόσμια σκακιέρα, όπου πανίσχυροι διεθνείς παίχτες συγκρούονται για να εξασφαλίσουν τα Γεωπολιτικά και Γεωστρατηγικά τους συμφέροντα μη λογίζοντας το κόστος της ανθρώπινης ζωής. |
Ήδη, η υπόψη περιοχή μετρά μέχρι και σήμερα, περισσότερους από 600.000 άμαχους νεκρούς όλων των παρατάξεων, 18.000 παιδιά πρόσφυγες ασυνόδευτα, και 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες ως τίμημα των τρισεκατομμυρίων δολαρίων που εκτιμώνται τα κοιτάσματα των πετρελαίων και του φυσικού αερίου.
Σε αυτό το παγκόσμιο «παιχνίδι» πέραν των μεγάλων δυνάμεων πολλάκις εμπλέκονται και περιφερειακές δυνάμεις, οι οποίες φαντάζουν σαν βάτραχοι στο βάλτο την ώρα που τσακώνονται οι βούβαλοι, τα αποτελέσματα γνωστά για τη τύχη τους και τη χώρα τους.
Πέραν όμως των παραπάνω, οι μεγάλες δυνάμεις, οι διεθνείς παίχτες, όταν αντιλαμβάνονται ότι, δημιουργούν ανθρωπιστικό και κοινωνικό πρόβλημα, τότε κατά πάγια τακτική αναζητούν χώρους εναπόθεσης του προβλήματος, συνήθως πτωχευμένες ή χρεοκοπημένες χώρες χαμηλής αντίδρασης, με ανίσχυρες εξουσίες όπου με:
- Ανταλλάγματα, μικροέργα υποδομών και θέσεις εργασίας προβάλουν τη πρόσκαιρη ανακούφιση των πληγέντων.
- Μεγάλη προβολή και δημοσιότητα του θέματος.
- Χρηματισμούς ή βραβεύσεις.
- Διχασμό της κοινής γνώμης με αποστολή «δυνάμεων υποστήριξης» (όπως καλούνται Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και οι διάφορες ΜΚΟ) με ανεξέλεγκτη δράση και συμπεριφορά.
- Και τέλος, αξιοποιούν πρόσωπα μειωμένης αντίληψης ή αντίστασης κυρίως δε τοπικούς «ηγέτες» τα οποία, στη γλώσσα της διπλωματίας καλούνται «ως εκμεταλλεύσιμοι ηλίθιοι», επιτυγχάνουν τη χειραγώγηση των λαών οι οποίοι λόγω της φτώχιας τους και της έλλειψης εθνικής στρατηγικής αδυνατούν να αντιδράσουν στην επιβαλλόμενη υποχρέωση, με αποτέλεσμα σταδιακά να γίνονται «το καλάθι των αχρήστων» των μεγάλων δυνάμεων.
Για να συμμετάσχει μία χώρα, σε αυτό το παγκόσμιο «παιχνίδι», εάν θέλει να λογίζεται ως σοβαρή με αξιώσεις, θα πρέπει να διαθέτει «τέσσερα βασικά όπλα», ήτοι:
- Κυβέρνηση με ελεύθερη βούληση.
- Ισχυρή και Ανεξάρτητη Οικονομία.
- Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και.
- Ισχυρές Συμμαχίες.
Όποιος αποπειράται να συμμετάσχει σε αυτό το «παιχνίδι» των γιγάντων ορμώμενος από το συναίσθημα του πατριωτισμού, χωρίς γνώσεις, υποδομές και μέσα τότε, το κατ΄ελάχιστο το οποίο μπορεί να του καταλογιστεί είναι να χαρακτηριστεί ως «ανόητος».
Εάν το ίδιο πρόσωπο έχει ενημερωθεί για τις συνέπειες, ή εκτελεί εντεταλμένη υπηρεσία, ή διαπραγματεύεται σε υπόγειες διαδρομές, τότε εύλογα μπορεί να χαρακτηριστεί ως «προδότης».
Και τέλος, εάν αυτός που συμμετέχει σε ένα τέτοιο «παιχνίδι» είναι θεσμικά αναρμόδιος, τότε πρέπει να επέμβει άμεσα η δικαιοσύνη.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς αναρμόδιος ή μη εξουσιοδοτημένος νομιμοποιείται, όποια και εάν είναι η απειλή να υποκαθιστά τις αρμόδιες υπηρεσίες, να παρακάμπτει τα θεσμικά όργανα που έχουν την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής και να χαράσσουν τη δική του αυτοσχέδια μεθοδολογία, χάριν της δημοσιότητας.
Όπου ανά τον κόσμο εμφανίστηκαν, αυτόκλητοι διπλωμάτες οι οποίοι ανάλαβαν αναρμόδιες πρωτοβουλίες, τότε οι συνέπειες υπήρξαν καταστροφικές τόσο για τους ίδιους όσο και τη χώρα τους.
Η ανεύθυνη πολιτική από ανεύθυνους «σωτήρες» καταστρέφει τη χώρα, προς τούτο, η Κυβέρνηση, το Υπουργείο Εξωτερικών και η Δικαστική Εξουσία πρέπει να αναλάβουν τις δικές τους πρωτοβουλίες.
Λευτέρης Α. Παπαϊωάννου
Υποστράτηγος ε.α
Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού & Διαχείρισης Κρίσεων