Ο Βουλευτής Ν Λέσβου Χαρ. Αθανασίου κατέθεσε ερώτηση μαζί με άλλους βουλευτές της ΝΔ προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τον Υπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με θέμα την ακτοπλοϊκή σύνδεση του Έβρου με τα νησιά του Β/Α Αιγαίου.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Ο Τουρισμός και οι Μεταφορές αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, απόρροια, τόσο της γεωγραφικής μας θέσης, όσο και της γεωμορφίας των εδαφών μας. Η Ναυσιπλοΐα, δε, έχει προικίσει τον Ελληνισμό από αρχαιοτάτων χρόνων με πλούτο, επιρροή και ανάπτυξη. Για αυτό και εδώ και πάνω από ένα χρόνο σε συνεργασία με τους φορείς του Έβρου και ειδικότερα της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης προωθούμε την ιδέα μιας νέας θαλάσσιας Εγνατίας, η οποία θα ενώνει την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, την Ασία και την Αφρική με την Νέα Εγνατία και από εκεί με την Κεντρική και λοιπή Ευρώπη, όπως είχε παρουσιαστεί κατά την συζήτηση (ΟΔ / 13-7-15) της επίκαιρης ερώτησης «Σχετικά με την επιδότηση δρομολογιακής γραμμής σύνδεσης της Σαμοθράκης με την Κεντρική Ηπειρωτική Ελλάδα κα τα νησιά του Αιγαίου» (420 / 7-7-15).
Οι προσπάθειές μας περιλάμβαναν, από τον Απρίλιο του 2015, τόσο την αύξηση της συχνότητας των δρομολογίων Αλεξανδρούπολη – Σαμοθράκη, όσο και την υιοθέτηση επιπλέον δρομολογίων τα οποία θα συνέδεαν την Αλεξανδρούπολη και την Σαμοθράκη, και εν γένει τον Έβρο και την Θράκη, με την κεντρική ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου. Μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες δημοπράτησης επιπλέον γραμμών, είτε λόγω μη περίληψής τους στους διαγωνισμούς του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, είτε λόγω μη ενδιαφέροντος, είτε άλλων παραγόντων είχε κατατεθεί και ανάλογη ερώτηση (160 / 12-10-15).
Μια γραμμή που θα συνέδεε τον Έβρο με τον φυσικό του χώρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου και εν συνεχεία με την κεντρική ηπειρωτική χώρα και τα λοιπά νησιά του Αιγαίου θα αποτελούσε μοναδική ανάσα ζωής για την οικονομία της Αλεξανδρούπολης, της Σαμοθράκης, εν γένει της Θράκης, καθώς και των νησιών του Αιγαίου. Οι συνέργειες ανάμεσα στις ακριτικές περιοχές μας και εν συνεχεία με την υπόλοιπη χώρα, αλλά και τις όμορες χώρες, θα αποτελούσαν διέξοδο για την τουριστική αγορά των περιοχών αυτών, καθώς και για τον πλούτο του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα τους: σιτηρά, άλευρα και λοιπά αγροτικά προϊόντα, γαλακτοκομικά και προϊόντα κρέατος (φρέσκα και επεξεργασμένα), ζωοτροφές και βιολογικά προϊόντα (π.χ. τριφύλλι), οινοποιία και άλλα πολλά. Η σύνδεση των αγορών της Θράκης και του Β/Α Αιγαίου μπορούν να είναι προσοδοφόρα για τις δύο Περιφέρειες, αλλά και για την χώρα στο σύνολό της.
Όμως, θα πρέπει να ξεφύγουμε από το κλασικό μοντέλο χρηματοδότησης δρομολογίων χωρίς οραματικό περιεχόμενο, ως, δηλαδή, μια υποχρέωση που πρέπει να βγάλουμε. Σοβαρές επενδύσεις και χρηματοδοτικά προγράμματα με Ευρωπαϊκά κονδύλια μπορούν να δράσουν πολλαπλασιαστικά σε επίπεδο οικονομίας και εθνικής ασφάλειας στις περιοχές αυτές.
Επίσης, δεδομένης της αποτυχίας έναρξης ορισμένων δρομολογίων και προσέλκυσης ενδιαφέροντος, ενδεχομένως γιατί έκλεισαν τον κύκλο τους, θα πρέπει να υπάρξει δημιουργική και καινοτόμος επαναχάραξη των δρομολογίων. Συγκεκριμένα, ένα δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη-Λήμνος-Λέσβος και αντιστρόφως σε πρώτη φάση θα μπορούσε να επιτρέψει πολλαπλές συνέργειες μέσα από ανταποκρίσεις, από την μεν Λήμνο προς Λαύριο και Καβάλα και από την δε Λέσβο προς τα νησιά του Αιγαίου (Χίος, Κως, Σάμος, Ρόδος, έως Κρήτη, ακόμα και Κύπρο), μέσω άλλων πολλαπλών και υφιστάμενων δρομολογίων.
Σε δεύτερη φάση, και αφού θα έχει δημιουργηθεί μια πρώτη κινητικότητα στην εν λόγω νέα αγορά, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για επιπλέον δρομολόγια, με πανελλαδικό, αλλά και διεθνή χαρακτήρα, ακόμα και την έναρξη της διαδικασίας νομοθέτησης νέου θαλασσίου Σημείου Εισόδου-Εξόδου με τα πονεμένα νησιά Ίμβρο και Τένεδο, όπως και με το λιμάνι Τσανάκαλε, ένα όνειρο γενεών των Ελλήνων των περιοχών αυτών. Με τις δράσεις και ενέργειες αυτές, θα μπορούμε πλέον να μιλάμε για μια νέα «θαλάσσια Εγνατία», η οποία θα προσφέρει τεράστιες αναπτυξιακές προοπτικές στον Έβρο και την Θράκη ως Διαμετακομιστικό Κόμβο ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία και την Αφρική.
Η πρόταση αυτή αποτελεί προϊόν συζητήσεων με θεσμικούς παράγοντες της Θράκης και του Βορείου Αιγαίου, αιτημάτων των κατοίκων και των επιχειρηματιών και επαγγελματιών των περιοχών αυτών, καθώς και υποδείξεων επιστημόνων των κλάδων της ναυσιπλοΐας και του εμπορίου.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάστε:
- Σκοπεύετε να μελετήσετε την ως άνω πρόταση θέσπισης ενός αναπτυξιακού και εθνικά οραματικού δρομολογίου Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη-Λήμνος-Λέσβος;
- Εάν προχωρήσετε στην υλοποίηση της πρότασης, σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσετε ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία της γραμμής, μέχρι να καταστεί βιώσιμη, όπως έχουν δεσμευτεί σοβαροί παράγοντες των παραγωγικών μας τάξεων;
- Έχει μελετηθεί το κατά πόσο τέτοια δρομολόγια μπορούν να υπαχθούν σε ένα ευρύτερο Ευρωπαϊκά χρηματοδοτούμενο και διακρατικό πλαίσιο, ώστε να συνδεθεί με το όραμα της μετατροπής του Έβρου σε διαμετακομιστικό κόμβο, μέσα από τα νησιά του Αιγαίου, και, εάν ναι, ποιες είναι οι προοπτικές; Θα μπορούσανε όμορες χώρες στο εγγύς περιβάλλον, π.χ. Βουλγαρία, Ρουμανία, παρευξείνιες χώρες, να ενταχθούν σε ένα τέτοιο αμοιβαία επωφελές όραμα;
- Τι άλλα μέτρα και τι έργα υποδομής σχεδιάζετε ώστε να παύσει η ακτοπλοϊκή απομόνωση της Αλεξανδρούπολης, της Σαμοθράκης και του Έβρου και της Θράκης εν γένει;