Χωρίς φαρμακείο είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό η Άντισσα και η ευρύτερη περιοχή του Βορειοδυτικού τμήματος της Λέσβου, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι που χρειάζονται φάρμακα να μην μπορούν να τα προμηθεύονται εύκολα και να θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.
Οι ασθενείς της περιοχής – ιδιαίτερα τα ευάλωτα άτομα της τρίτης ηλικίας – καταφεύγουν σε γενοβέζικες λύσεις, αναζητώντας εξυπηρετήσεις από ταξιτζήδες, φίλους τους, μαθητές, οι οποίοι πηγαίνουν για διαφόρους λόγους σε άλλα χωριά και πόλεις και αγοράζουν τα φάρμακα για τους συγχωριανούς τους, με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.
Στην Άντισσα υπήρχε ένα φαρμακείο, του οποίου ο ιδιοκτήτης φαρμακοποιός απεβίωσε.
Τότε ενδιαφέρθηκε ένας συνάδελφός του από τη Χίο, ο οποίος αγόρασε την επιχείρηση και ξεκίνησε τις διαδικασίες για να πάρει την άδεια στο όνομά του.
Κι εδώ αρχίζουν τα παρατράγουδα.
Ο Χιώτης φαρμακοποιός έπεσε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, τρέχοντας από γραφείο σε γραφείο και από πόρτα σε πόρτα, για να μαζέψει τα απαραίτητα έγγραφα για την αδειοδότηση του φαρμακείου του.
Κι εκεί που όλα τελείωναν και θα έπαιρνε στα χέρια του την πολυπόθητη άδεια για να ανοίξει επιτέλους το φαρμακείο του, ήρθε το ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Ένα δυσβάσταχτο χρέος του προηγούμενου ιδιοκτήτη του φαρμακείου, προς τον Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Λέσβου ύψους 400.000 ευρώ, είναι αυτό που στέκει εμπόδιο στην αδειοδότηση του νέου φαρμακοποιού.
Κι εμείς ρωτάμε…
Τι φταίει ο νέος ιδιοκτήτης που δεν μπορεί να πάρει την άδειας; Έχει καμία υποχρέωση αυτός για να καταβάλει το ποσό;
Και τι φταίνε οι κάτοικοι – ασθενείς της περιοχής; Έχει κανείς το δικαίωμα να παίζει με τις ζωές των πολιτών;
Κι εν πάση περιπτώσει γιατί οι διουκούντες στο Συνεταιρισμό άφησαν τόσα χρόνια να διογκωθεί το χρέος των 400.000 και δεν προέβαιναν στις απαραίτητες διαδικασίες για την είσπραξή του;
Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, όμως το θέμα έχει βαλτώσει και οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Άντισσας, εξακολουθούν να εκθέτουν άθελά τους τις ζωές τους σε κίνδυνο.
