Το δράμα των μεταναστών στη Λέσβο συνεχίζεται…
Σε όποιο σημείο του νησιού κι αν βρίσκεται κανείς, απέναντι από τις Τουρκικές ακτές, σίγουρα θα συναντήσει ένα μικρό ή μεγάλο καραβάνι, από τους δύστυχους αυτούς ανθρώπους, να ψάχνουν ένα φως στην άκρη του τούνελ.
Και δυστυχώς, όλα αυτά τα καραβάνια, σέρνουν μαζί τους και παιδικές ψυχούλες, που βασανίζονται και παλεύουν πολλές φορές και με το θάνατο, χωρίς να ξέρουν τους λόγους που έχουν μπει σ’ αυτή την απάνθρωπη δοκιμασία.
Το κρύο, η βροχή, η πείνα, είναι για όλους αυτούς, μία λεπτομέρεια…
Το παν γι αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους, είναι η επιβίωση !!!
Από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα ανάλγητο κράτος, που δεν μπορεί να δώσει ουσιαστικές λύσεις, σ’ αυτό το ανθρώπινο δράμα.
Οι αρχές της Λέσβου, έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά…
Εντελώς αβοήθητες, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, στις εκτός ορίων αυτές συνθήκες…
Η καθημερινή εισροή μεταναστών είναι πλέον ανεξέλεκτη !!!
Τις περισσότερες φορές αστυνομικοί, λιμενικοί και διάφοροι εθελοντές αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους, βλέποντας μπροστά τους αυτό το δράμα…
Παιδάκια πεινασμένα, διψασμένα, να κοιμούνται στην ύπαιθρο μέσα στη βροχή και το κρύο…
Όπως ένα καραβάνι ψυχών, που κοιμάται εδώ και δύο μερόνυχτα έξω από το καταργημένο αστυνομικό τμήμα του Μανταμάδου, περιμένοντας τους αστυνομικούς να πάνε να τους πάρουν…
Και που να πρωτοπάνε οι αστυνομικοί;
Οι κάτοικοι του χωριού τους έδωσαν τρόφιμα, νερό, ρούχα, κουβέρτες…
Βλέπετε, δεν μπορούν να κάνουν και κάτι άλλο…
Αν τους πάρουν στα σπίτια τους, κινδυνεύουν να βρεθούν κατηγορούμενοι για υπόθαλψη εγκληματία, ή ακόμα και για δουλεμπορία…
Και απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση, η πολιτεία κλείνει τα μάτια…
Κοιμάται στον ύπνο του δικαίου…