H Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης-Αποχέτευσης Λέσβου, όπως όλες οι ΔΕΥΑ, δεν ανήκουν στο δημόσιο τομέα. Λειτουργούν ως επιχειρήσεις ειδικού σκοπού, ανταποδοτικά χωρίς να επιχορηγούνται ή να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ούτε φυσικά οι μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων στις ΔΕΥΑ αποφέρουν δημοσιονομικό όφελος για τα ταμεία του κράτους.
Για το λόγο αυτό πανελλαδικά οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ έχουν ξεκινήσει δικαστικό αγώνα κατά των συνεχόμενων οριζόντιων περικοπών…
Η Δικαιοσύνη όπου προσέφυγαν οι εργαζόμενοι τους δικαίωσε και απέρριψε τις οριζόντιες περικοπές»…
Αυτό συνέβη και στη ΔΕΥΑ Λέσβου όπου ,το Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης εξέδωσε απόφαση που δικαίωνε τους εργαζόμενους στις 8 Μαΐου και στη διοίκηση της ΔΕΥΑΛ κοινοποιήθηκε στις 12 Μαΐου.
Οι Εργαζόμενοι μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, γνωρίζοντας την οικονομική και λειτουργική κατάσταση της Επιχείρησης κατέθεσαν στην Διοίκηση της Επιχείρησης τρεις συμβιβαστικές προτάσεις για την καταβολή των δεδικασμένων σε δόσεις, ώστε να μην διαταραχθεί η εύρυθμη λειτουργία της Επιχείρησης.
Ωστόσο η απάντηση που έλαβαν από την πλειοψηφία της Διοίκησης , ήταν πως η ΔΕΥΑΛ θα ασκήσει όλα τα ένδικα μέσα (προκειμένου να προστατεύσει τα δικαιώματά της)
Δυστυχώς η Διοίκηση της ΔΕΥΑΛ για άλλη μια φορά δεν θέλησε να έρθει σε συμφωνία με τους εργαζόμενους με αποτέλεσμα να καταθέσει αίτηση αναστολής της απόφασης
Οι εργαζόμενοι επισήμαναν ότι είναι άσκοπο να συνεχίζεται η δικαστική αντιπαράθεση για ένα θέμα στο οποίο είναι βέβαιο πως η διοίκηση της ΔΕΥΑΛ δεν πρόκειται να δικαιωθεί, όπως δεν έχει δικαιωθεί και καμμία ΔΕΥΑ της χώρας που έχει προσφύγει στα δικαστήρια. Επιπροσθέτως, οι εργαζόμενοι επίσης επισήμαναν πως κανένας εργαζόμενος δε θέλει να δημιουργηθεί πρόβλημα στην Επιχείρηση, διότι αυτό δε συμφέρει ούτε τους εργαζομένους ούτε τους κατοίκους της Λέσβου..
Το Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης με νεότερη απόφασή του δικαίωσε εκ νέου τους εργαζόμενους και μάλιστα πρότεινε, για την εξασφάλιση των χρημάτων τους μέχρι να τελεσιδικίσει η έφεση των αγωγών , να καταθέσει η ΔΕΥΑΛ σαν εγγυοδοσία στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό των εξακοσίων τριάντα χιλιάδων ευρώ.
Να σημειωθεί ότι η απόφαση αυτή ήταν πιο δυσμενής για την Επιχείρηση (σε σχέση με την αρχική), γεγονός που αποδεικνύει τις λανθασμένες αποφάσεις της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΛ και το ΑΔΙΕΞΟΔΟ που οδηγούν για άλλη μια φορά την Επιχείρηση.
Γιατί η λειτουργία της ΔΕΥΑΛ δεν κινδυνεύει από την διεκδίκηση των νόμιμων από τους εργαζόμενους, κινδυνεύει από την κακή διαχείριση , τις λανθασμένες εισηγήσεις και τις αποφάσεις της Διοίκησης που επί τριάμισυ χρόνια το μόνο της μέλημα ήταν η σύγκρουση με τους εργαζόμενους ώστε να καλύψει την ανικανότητά της για την διαχείριση του τομέα ύδρευσης αποχέτευσης .
Οι λανθασμένοι χειρισμοί είναι ήταν αυτοί που οδηγούν την επιχείρηση σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ένα ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ που απεγνωσμένα οι εργαζόμενοι προέβλεπαν να έρχεται και προσπαθούσαν να αποτρέψουν αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Τα αποτελέσματα των ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ είναι πιά φανερά στην Επιχείρηση και κατά συνέπεια στους
Μήπως η έλλειψη ικανότητας Διοίκησης είναι αυτή που θα οδηγήσει την ΔΕΥΑΛ σε χέρια ΙΔΙΩΤΩΝ και μήπως προσπαθούν όλα αυτά να τα «κρύψουν» καταπατώντας τον μόχθο, το φιλότιμο και την προσφορά των εργαζομένων στους πολίτες επί τριάντα χρόνια;
Μήπως για να μην κατηγορηθούν ότι παραδίδουν «ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ» στην νέα Δημοτική Αρχή καλύπτονται για άλλη μια φορά πίσω από τους εργαζόμενους;
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να παρέχουν υπηρεσίες στους πολίτες του τόπου μας και ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝ και ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ .
Όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η νέα Δημοτική Αρχή , προτείνουν λύσεις για διευκόλυνση της Επιχείρησης ο απερχόμενος Πρόεδρος έστω και την τελευταία στιγμή αντί να συμβάλει στην εύρυθμη λειτουργία της Επιχείρησης αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του και με μαθηματικά ακρίβεια οδηγεί την ΔΕΥΑΛ στη διάλυσή της.
Αυτό είναι άδικο και οι πολίτες του τόπου μας που τόσο έχουν ταλαιπωρηθεί τόσα τελευταία χρόνια , είμαστε σίγουροι ότι θα δικαιώσουν τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ και ΜΑΖΙ θα παλέψουμε για να διασφαλίσουμε τη δημόσια υγεία , το καθαρό περιβάλλον και τον Δημόσιο χαρακτήρα του κοινωνικού αγαθού που είναι το ΝΕΡΟ.