“Παρά την καθολική αντίθεση των εργαζομένων Δ.Υ. , των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, η συγκυβέρνηση ΝΔ ΠΑΣΟΚ επιμένει στην προσχηματική αξιολόγηση. Αφού δεν μπόρεσε να πείσει κανέναν οδηγήθηκε στο να επιβάλει την απόφασή της δια άλλης οδού. Όταν βλέπει κανείς μια κυβέρνηση να κυβερνά με τον “πέλεκυ” τότε αυτή έχει χάσει οποιαδήποτε νομιμοποίηση-βρίσκεται σε κατάσταση πανικού και ο πανικός είναι κακός σύμβουλος. Όσο πιο γρήγορα απαλλάξουν τον τόπο από τις πολιτικές τους, τις πολιτικές του μνημονίου και του νεοφιλελευθερισμού τόσο καλύτερα για τον τόπο και τους πολίτες.
Σχετικά με το σκεπτικό της απόφασης αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό βασίζεται στο «διαχωρισμό» των απεργιακών αιτημάτων ανάλογα με το σκοπό τους, δηλαδή σε σκοπούς «πολιτικούς» και «εργασιακούς, συνδικαλιστικούς, ασφαλιστικούς» κλπ. Πιο συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο θεωρεί ότι η απεργία είναι εν μέρει «πολιτική», αφού η ικανοποίηση των αιτημάτων της ΑΔEΔΥ προϋποθέτει την ανατροπή του μνημονιακού νομικού πλαισίου!!!.
Έτσι, με εύσχημο τρόπο, δεν αρνούνται το δικαίωμα στην απεργία διαμαρτυρίας, όπως χαρακτήρισαν την αποχή από την «αξιολόγηση», αλλά την περιορίζουν χρονικά σε τέτοιο βαθμό, όσο χρειάζεται για «να φτάσει το μήνυμα των απεργών στην κρατική εξουσία και στην κοινή γνώμη». Αν η κινητοποίηση έχει ως σκοπό την «κάμψη της βούλησης των νομοθετικών οργάνων», τότε αυτή κηρύσσεται παράνομη. Δηλαδή στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος είναι απλά η γνωστοποίηση των εργασιακών προβλημάτωνκαι όχι η ανατροπή άδικων, ανεφάρμοστων ταξικών νόμων και πολιτικών που απορρέουν από την νομοθετική εξουσία. Αν δηλαδή καταλαβαίνουμε σωστά η πρώτη απεργία είχε πρόβλημα ως προς το «τυπικό» της ενώ η δεύτερη γιατί οι συνδικαλιστές δεν κατάλαβαν καλά ότι η «ταξική πάλη» στη χώρα μας αναστέλλεται μέχρι νεοτέρας και μέχρι η κυβέρνηση ή η ΕΕ και το ΔΝΤ να άρουν τους περιορισμούς της ταξικής πάλης. Ας αλλάξουν τότε και τα σχολικά βιβλία γιατί τα παιδιά μας άλλα διδάσκονται (βλέπετε είχαν γραφεί προ μνημονίου και αυτά και το σύνταγμα). Να σημειώσω εδώ ότι το Πρωτοδικείο, με την προηγούμενη απόφασή του πριν περίπου δύο μήνες, είχε κρίνει παράνομη την απεργία – αποχή, με τη δικαιολογία ότι δεν τηρήθηκαν ορισμένες τυπικές διατυπώσεις κατά την κήρυξή της, όπως για παράδειγμα ότι θα έπρεπε να δοθεί σχετική εξουσιοδότηση από το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ στην Εκτελεστική της Επιτροπή. Η τότε απόφαση του Πρωτοδικείου δεν χαρακτηρίστηκε ως άμεσα εκτελεστή.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, οι πολίτες αυτού του τόπου τη φτώχια την έχουν βιώσει πολλές φορές στο διάβα του χρόνου και την ξεπέρασαν δίνοντας τη μάχη με πίστη στη δημοκρατία και την ελευθερία. “
ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ
