Αναμφίβολα ο Γιάννης Ματζουράκης, αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για την ομάδα της Καλλονής…
Και προσωπικά εγώ, του βγάζω το καπέλο…
Αυτά που έχει καταφέρει με την ομάδα της Λέσβου, είναι ισοδύναμα με θαύματα…
Όμως κυρ – Γιάννη μου, με όλη την εκτίμηση που σου έχω και την αναγνώριση σου, σαν έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες προπονητές, θα πρέπει να σου γράψω την άποψη μου, για τη φετινή πορεία της Καλλονής, που πιστεύω ότι συμβαδίζει με τη συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων της Λέσβου…
Κι αυτό το κάνω με αφορμή τη χθεσινή εμφάνιση της Καλλονής, απέναντι στον κουρασμένο Αστέρα Τρίπολης…
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ίσως είχες πάρει τον πόντο της ισοπαλίας στο 88′, αν ο Κύπρου έβρισκε στόχο…
Θα μπορούσαμε επίσης να πούμε για την αδικία που υπέστη ο ομάδα σου, αφού δεν της δόθηκαν κατά γενική ομολογία, δύο πέναλτι…
Όμως η εικόνα της Καλλονής ήταν τραγική…
Δεν της έβγαινε τίποτα…
Μας άρεσε πολύ η παράταξη της αρχικής ενδεκάδας…
Αν ήταν από την αρχή και ο Καμαρά στη σύνθεση της, θα ήταν καλύτερα…
Ίσως να μου πεις ότι ο Καμαρά, δεν είναι για δύο ημίχρονα…
Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα…
Όμως οι αμυντικοί του Αστέρα, με απειλή τη μοναχική παρουσία του Χουάνμα, είχαν όλη την ευχέρεια να προωθούνται και να κερδίζει έδαφος η τοπική ομάδα…
Πολύ σωστή η κίνηση σου να έρθει πίσω ο Γιορέντε στη φυσική του θέση και να περάσει στο παιχνίδι ο Καμαρά, όπως επίσης και η τοποθέτηση του Αντέτζο στο κέντρο της άμυνας και το πέρασμα του Μίνγκα στο δεξί άκρο της άμυνας, αφού η φετινή αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Βαλιός, δεν ήταν χθες σε καλή ημέρα…
Όμως θα διαφωνήσω μαζί σου με την αντικατάσταση του Λεοζίνιο…
Παίκτες σαν τον Λεοζίνιο, δεν βγαίνουν από ένα τέτοιο παιχνίδι, με το εύθραυστο 1 – 0 για τον Αστέρα…
Θεωρούμε ότι από όλη τη μετριότητα των παικτών σου, δεν ήταν ο ενδεδειγμένος για αλλαγή…
Άλλωστε παίκτες σαν το Λέο, θέλουν μισή ευκαιρία, για να κάνουν τη διαφορά…
Ο κόσμος σε έχει αγκαλιάσει πάρα πολύ και το έχεις νοιώσει στο πετσί σου, αφού ακόμα και μετά τις 5αρες που δεχθήκαμε από κάποιες ομάδες, οι φίλαθλοι χειροκροτούσαν εσένα και τους παίκτες σου, αναγνωρίζοντας τον άνισο αγώνα που δίνατε…
Κι αυτό το αναγνώρισαν άπαντες…
Προπονητές φυσικά δεν είμαστε…
Ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα εμείς οι απ’ έξω, από τον νοικοκύρη, που στην προκειμένη περίπτωση είσαι εσύ…
Γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος της Καλλονής Νίκος Μιχαλάκης σου έχει απεριόριστη εκτίμηση και εμπιστοσύνη και πως σε καμία των περιπτώσεων δεν έχει ούτε καν σκεφθεί να αλλάξει έναν προπονητή, έστω κι αν έρθουν κάποια στραβοπατήματα…
Ωστόσο φαντάζομαι πως και ο ίδιος, προσδοκά να βλέπει μία άλλη Καλλονή…
Θέλει με απλά λόγια την ομάδα του να πρωταγωνιστεί και όχι να είναι κομπάρσος της Super League…
Για το λόγο αυτό έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη του και έκανε σημαντικές και ουσιώδεις μεταγραφές.
Η Καλλονή πρέπει να παίζει πάντα για τη νίκη…
Όταν διεκδικείς επί ίσοις όροις τη νίκη, το χειρότερο που μπορείς να κερδίσεις, είναι ο βαθμός της ισοπαλίας….
Αν κυνηγάς την ισοπαλία, φλερτάρεις άμεσα με την ήττα…
Δεν θα είναι πάντα με το μέρος σου η τύχη κυρ – Γιάννη μου…
Και η Καλλονή πρέπει επί τέλους να αποκτήσει νοοτροπία καλής – όχι μεγάλης – ομάδας της Super League…
Αν παίζουμε με τη νοοτροπία της ηττοπάθειας και της τύχης – δεν θα μας σώνει συνέχεια ο Χογκ – θα έχουμε πάντα τις ίδιες αγωνίες, μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος…
Η ομάδα έχει τα φόντα…
Έχει παίκτες…
Έχει καλό προπονητή…
Τώρα έχει και τον κόσμο της !!!
Μπορεί περισσότερα πράγματα…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΥΝΑΝΗΣ
